Kompetencje pielęgniarskie w interdyscyplinarnym modelu rehabilitacji chorych po przebytym niedokrwiennym udarze mózgu

Nursing is an independent medical profession, the essence of which is providing health services as well as teaching, conducting research, managing nurses and midwife teams, and working in other capacities related to health care. Nurses, in addition to taking care of their patients, have to also pay attention to their patients’ families, living and socio-economic conditions, work environment, their local community, as well as religion and cultural values. The aim of the article is to draw attention to a nurse's responsibilities in working with people after a stroke within the context of the interdisciplinary rehabilitation model. The interdisciplinary model of care and rehabilitation of a patient after stroke requires close cooperation and interaction between different specialists, constant flow of information within the team, as well as providing consistent information to the patient. Ignorance of the type of work conducted by some members of the team members by others may undermine the effectiveness of rehabilitation. Comprehensive care and therapy carried out by an interdisciplinary team should aim towards mutual support and the work of each member should complement the actions taken by others.Zawód pielęgniarki jest samodzielnym zawodem medycznym, którego istotą jest udzielanie świadczeń zdrowotnych, nauczanie zawodu, prowadzenie prac naukowo-badawczych, kierowanie i zarządzanie zespołami pielęgniarek i położnych oraz praca na innych stanowiskach związanych z udzielaniem świadczeń zdrowotnych. Pielęgniarka, opiekując się chorym, współpracuje także z rodziną, uwzględniając jego środowisko życia, pracy i nauki oraz społeczność lokalną, w tym religię, wartości kulturowe oraz warunki socjoekonomiczne. Celem pracy jest zwrócenie uwagi na kompetencje pielęgniarki w pracy z osobami po udarze niedokrwiennym mózgu w interdyscyplinarnym modelu jego rehabilitacji. Interdyscyplinarny model opieki i rehabilitacji nad chorym po udarze mózgu wymaga ścisłej współpracy i wzajemnej interakcji pomiędzy wieloma specjalistami, stałego przepływu informacji zwrotnych w zespole, a także przekazywania jednakowej informacji pacjentowi. Nieznajomość specyfiki pracy poszczególnych członków zespołu przez pozostałych może obniżać wyniki rehabilitacji. Kompleksowa opieka i terapia prowadzona przez interdyscyplinarny zespół powinna wzajemnie wspierać i uzupełniać działania podejmowane przez poszczególnych jego członków