Supranational global-reign

Tematem artykułu jest pytanie, czy i w jakim stopniu wzorce tradycyjnej argumentacji antyimperialistycznej zastosować można do sytuacji, w której imperializmy opierające się na państwach są nadal aktualne, ale także mamy do czynienia z powolnym powstaniem ponadpaństwowego konglomeratu składającego się z organizacji międzynarodowych, reżim i konstytucji sądowych. Wydaje się, iż przenosić ze starego antyimperializmu do krytyki tego ponadpaństwowego wariantu imperium można jego eksterytorialną perspektywę i jego gotowość do nieuznawania aksjomatów imperialnej polityki i pewnych kierunków rozwoju politycznego za pozbawioną alternatywy.Subject of the article is the question of whether and to what extent patterns of traditional antiimperialist reasoning can be applied to a situation in which statecentered imperialisms are still relevant today, but also a supra-state conglomerate of international organizations, regimes and judicial constitutions is slowly coming into being. Transferable from old anti-imperialism to a critique of this new supra-state variant of empire is its extraterritorial perspective and its willingness not to consider axioms of imperial politics and certain directions of global political development to be without alternative