Wpływ jakości białka oraz zawartości żelaza , cynku i miedzi w diecie na ich wykorzystanie przez rosnące szczury. II. Zawartość żelaza, cynku i miedzi w tkankach zwierząt

Iron, zinc and copper distribution in rat tissues was studied in dependence on the dietary level of these elements and source of protein. All experimental diets had the same Fe:Zn:Cu ratio and as the amounts of these elements in the diets increased so did the Fe:Zn and Fe:Cu ratios in the liver, spleen and femur. The ratio of iron to other elements in those tissues was higher in animals fed the gluten diets than in animals on casein or casein-glulen diets.Rosnące szczury samce były karmione przez 6 tygodni dietami zawierającymi 20% białka, którego źródłem była kazeina, gluten pszenny lub ich mieszanina (1:1). Zawartość żelaza, cynku i miedzi była zróżnicowana następująco: 50, 100 lub 300% zaleceń dla szczurów. Mimo stałego stosunku Fc:Zn:Cu w dietach i po absorbcji z przewodu pokarmowego wzrost podaży badanych składników powodował proporcjonalnie większe gromadzenie żelaza w stosunku do cynku i miedzi w wątrobie, śledzionie i kościach, miedzi w stosunku do żelaza w nerkach i cynku w stosunku do miedzi w kościach. Na diecie glutenowej, ograniczającej wzrost zwierząt, gromadzenie żelaza w wątrobie, śledzionie i kościach było proporcjonalnie większe, a w nerkach proporcjonalnie mniejsze niż w diecie kazeinowej, a w szczególności kazeinowo-glutenowej