Normatywne aspekty nadawania imion w orzecznictwie sądów administracyjnych

Autor, posiłkując się metodami dogmatyczną i komparatystyczną, porusza rzadko podejmowany w doktrynie temat prawnej dopuszczalności nadawania imion w aspekcie powojennego orzecznictwa sądów administracyjnych oraz w kontekście planowanych przez ustawodawcę zmian w tej materii. Dokonując analizy poszczególnych wyroków sądów, stara się wyodrębnić najbardziej ciekawe rozstrzygnięcia, a w szczególności dotyczące problematyki imion obcych (obcojęzycznych), zdrobniałych i skrótowych, niepozwalających odróżnić płci, ośmieszających i pochodzących od rzeczy pospolitych, a także rozstrzygnięcia związane z zagadnieniem liczby imion. Autor podkreśla, że sądy administracyjne wielokrotnie stwierdziły, że nadanie dziecku imienia jest prawem i powinnością rodziców, które swe źródło czerpią z władzy rodzicielskiej, a możliwości odmowy przyjęcia oświadczenia o wyborze dla dziecka imienia nie można rozszerzać poza przesłanki enumeratywnie wyliczone w przepisie prawa materialnego (konkretnie w art. 50 ust. 1 Prawa o aktach stanu cywilnego). Rekapitulując, autor dowodzi, że postulaty od wielu lat powtarzane przez sądy administracyjne oraz wnioski naukowców de lege ferenda zostały zauważone przez ustawodawcę i pozytywnie wpłyną na planowane od 2014 r. zmiany w prawie nadawania imion.The author, using dogmatic and comparative methods, examines a rarely discussed in the doctrine of law issue of legally permissible naming in the context of post-war decisions of administrative courts and changes in that area planned by the legislator. Having analyzed particular court decisions, he tries to select the most interesting rulings, especially those relating to foreign language names, diminutives that do not allow distinguishing the gender, ones that ridicule their holders or originate from ordinary things as well as decisions concerning the number of names. The author highlights the fact that administrative courts repeatedly stated that naming a child is the parents’ right and responsibility derived from parental power and that the possibility to refuse to accept the choice of a child’s name cannot be broader than the enumerated in the material law (i.e. in Article 50 item 1 of the Law on Certificates of Personal Status). To sum up, the author proves that the demands repeatedly made by administrative courts and scientists’ conclusions de lege ferenda have been noticed by the legislator and will have a positive influence on the changes in the law on naming that are planned to be introduced in 2014