Zygmunt Okoniewski (1877 - 1936) in the 140th anniversary of his birthday

The article presents Zygmunt Okoniewski, an electrician, pionner of the Polish industry of electric machines and transformers, community worker. He finished schools in Mittweid and Berlin – Charlottenburg. Afterwards, he worked in the Swiss company ,,Brown-Boveri’’ which he represented in Tsarist Russia, in Petersburg and Kiev. After Poland regained independence, he founded an electric machine factory in Żychlin in 1922 on behalf of the ,,Brown-Boveri’’ company and then he bought a factory for the ,,Brown-Boveri’’ in Cieszyn and he extended it. After the great financial crisis the ,,Brown-Boveri’’ closed up both plants. However, on the initiative of Okoniewski and with the cooperation with the ,,Rohn-Zieliński’’ company it was possible to open the plants again in 1933. The text shows the great services of Okoniewski for the development of the Polish electric machine industry and discusses his outstanding activity in the social field. He was the president of the SEP (1929-1930) in an important period when a new statute was being introduced in this association.Artykuł prezentuje Zygmunta Okoniewskiego, elektrotechnika, pioniera polskiego przemysłu maszyn elektrycznych i transformatorów, społecznika, prezesa SEP. Ukończył on szkoły w Mittweidzie i Berlinie-Charlottenburgu. Później pracował w szwajcarskiej firmie „Brown-Boveri”, w której był przedstawicielem na terenie carskiej Rosji, w Petersburgu i Kijowie. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, z ramienia „Brown-Boveri”, założył w 1922 r. w Żychlinie fabrykę maszyn elektrycznych, a następnie wykupił dla „Brown-Boveri” fabrykę w Cieszynie i ją rozbudował. Po wielkim kryzysie finansowym „Brown-Boveri” zamknęła oba zakłady, jednak z inicjatywy Okoniewskiego przy współpracy z firmą „Rohn-Zieliński” zdołano je ponownie uruchomić w 1933 r. Tekst przedstawia wielkie zasługi Okoniewskiego dla rozwoju polskiego przemysłu maszyn elektrycznych i omawia jego wybitną działalność na polu społecznym. Był prezesem SEP (1929-30) w ważnym okresie, gdy wprowadzano nowy statut w tej organizacji