Klasyfikacja roślinnych ścian z uwzględnieniem polskich tradycji językowych

W ciągu ostatnich kilku dziesięcioleci zauważalny jest silny wzrost liczby żyjących ścian w polskich miastach. Jest to spowodowane przede wszystkim gęstniejącą zabudową i w związku z tym ubywaniem przestrzeni dla terenów zieleni, ale także modą na pionowe układy wegetacyjne. Coraz częściej powstają dokumentacje projektowe oraz opinie rzeczoznawców dotyczące roślinnych ścian i ogrodów wertykalnych. Niestety, części opisowe poszczególnych opracowań znacznie różnią się między sobą zawartością merytoryczną, a czasem pojawiają się błędy wprowadzające sprzeczne stwierdzenia, nawet w obrębie jednej pracy. W obliczu rosnącej popularności żyjących ścian wydaje się konieczne wprowadzenie ujednoliconej nomenklatury i klasyfikacji tych założeń. W ramach działalności Polskiego Stowarzyszenia „Dachy Zielone” zespół składający się zarówno z pracowników naukowych, jak i projektantów oraz wykonawców żyjących ścian podjął się próby zdefiniowania poszczególnych ich rodzajów. Propozycje podziału i nazewnictwa żyjących ścian były szeroko dyskutowane w gronie specjalistów ze świata nauki oraz praktyków. Prace prowadzone były na podstawie opracowań naukowych, jak również doświadczeń praktycznych w warunkach klimatycznych naszego kraju. Niniejsze opracowanie przedstawia zaakceptowane przez roboczy zespół pojęcia dotyczące klasyfikacji żyjących ścian z podaniem ich definicji oraz uzasadnieniem zaproponowanego nazewnictwa w języku polskim