Studium panoram Poznania oraz wytyczne do ochrony ekspozycji widokowej

Artykuł podejmuje problematykę związaną z panoramami miasta na przykładzie Poznania. Temat ten został podjęty ze względu na nieuwzględnianie w kształtowaniu struktury miasta ochrony panoram oraz zachowania ekspozycji obiektów wyróżniających się w sylwecie. Przedstawione zostały metody badania sposobu odbioru przestrzeni miasta, widoków panoramicznych, a także dominant i ich oddziaływania. Opisane analizy obejmują zmiany percepcji panoram miejskich na tle przekształceń struktury przestrzennej miasta dotyczące przeszłości oraz współczesną percepcję krajobrazu miasta. Zwrócono również uwagę na planowane inwestycje, które prawdopodobnie pojawią się w Poznaniu, i na ich wpływ na odbiór wizualny miasta. Wszechstronne i wieloaspektowe badania doprowadziły do sformułowania wniosków oraz wytycznych odnośnie kształtowania struktury przestrzennej Poznania. Dało to podstawę do wyznaczenia stref o różnym reżimie ochrony i dopuszczalnych kierunkach przekształceń, zgodnych z charakterem i wartością danego obszaru. Przeprowadzone badania dowiodły wartości panoram Poznania, w których zapisana jest historia i rozwój przestrzenny miasta. Zwracają również uwagę na przyczynę niepożądanych przekształceń cennych widoków miasta, którą jest brak odpowiednich analiz i niewłaściwe decyzje planistyczne. Kształtowanie rozwoju przestrzennego powinny zapewniać studia oraz plany miejscowe, sporządzane dla całego obszaru miasta. W połączeniu z zaproponowanymi w pracy analizami i wytycznymi krajobrazowymi mogą tworzą skuteczne narzędzia ochrony wartości kulturowych, budujących tożsamość miasta