Rola roślinności wałów przeciwpowodziowych w krajobrazie miejskim na przykładzie Wielkiej Wyspy we Wrocławiu

Doliny rzeczne znajdujące się w granicach administracyjnych miast są obszarami odgrywającymi ogromną rolę w systemie ekologicznym, gospodarce oraz kształtowaniu krajobrazu, pośrednio i bezpośrednio wpływając na prawidłowe funkcjonowanie człowieka. Zagospodarowywanie tych obszarów w przeszłości powodowało często niekorzystne konsekwencje krajobrazowe, ekologiczne i społeczne. Dzisiejszy stan krajobrazu Odry i jej obszarów zalewowych jest głównie efektem przekształceń antropogenicznych. Wały przeciwpowodziowe od momentu wybudowania, prócz podstawowej funkcji jaką była ochrona przed powodzią, niosły również możliwość innego ich wykorzystania. Duże znaczenie odegrała w tym roślinność pełniąca w ekosystemie miasta różnorodne zadania. Podnosząc estetykę terenu, wpływa pozytywnie na krajobraz i układ przestrzenny. To z kolei powoduje zwiększenie atrakcyjności tych obszarów i możliwości wykorzystania do rekreacji. Wielorakie funkcje roślin na wałach przeciwpowodziowych Wielkiej Wyspy we Wrocławiu wzajemnie się przenikając, kształtują nastrój, oddziałują na zmysły użytkowników, czyniąc te tereny wyjątkowym elementem przestrzeni miasta. Ukształtowana przez roślinność przestrzeń cechuje się dużą elastycznością, co daje możliwość jej kształtowania, adaptowania i przyswajania do konkretnych potrzeb i oczekiwań, a w konsekwencji rozwijania i pogłębiania procesu identyfikacji mieszkańców z tym miejscem. Łączenie funkcji przeciwerozyjnej z innymi funkcjami roślin, a zwłaszcza z rekreacyjną, nie zaburza znacząco naturalnego stanu środowiska i panujących tam warunków