Słowiański, ale nie Rosyjski: niewidzialny i milczący

The paper argues that the non-Russian Slavic Studies at American universities exist only virtually. The number of non-Russian Slavic specialists is pitifully small and incommensurate with East Central Europe’s strategic location and cultural identity, while the generally accepted format of university hiring and firing perpetuates this state of affairs. Among characteristic instances is affirmative action concerning certain narrow areas of study, side by side with delayed action (or no action at all) in non-Germanic Central and Eastern European Studies; a pattern of not reviewing in professional journals booksReferat stawia tezę, że w slawistyce amerykańskiej (mowa nie tylko o filologii, ale również o historii, socjologii i politologii), nierosyjskie narody i państwa słowiańskie są jedynie śladowo obecne. Przejawia się to m.in. w nikłej ilości naukowców, zajmujących się niegermańską Europą Środkową i Wschodnią; administracyjnym faworyzowaniem tych naukowców, którzy zajmują się wyłącznie Rosją; ukierunkowaniem grantów i stypendiów głównie w stronę studiów rosyjskich i sowieckich; brakiem recenzji (w czołowych pismach slawistycznych) książek kluczowych dla wizerunku nierosyjskich słowiańskich narodów oraz powielaniem w dyskursie naukowym rosyjskich lub sowieckich interpretacji wydarzeń historycznych w Europie Wschodniej i Środkowej