Zużycie frettingowe w połączeniu wtłaczanym z modyfikowaną warstwą wierzchnią wałka

Zaprezentowane w artykule wyniki badań dotyczą zużycia frettingowego w połączeniu wtłaczanym. Badania przeprowadzono na połączeniu wtłaczanym wałek – tulejka. Warstwę wierzchnia badanych wałków poddano modyfikacji poprzez rolkowanie i hartowanie powierzchniowe. W analizie wykorzystano również badania wałków Sławomir Kowalski 211 bez modyfikacji warstwy wierzchniej. W pierwszej kolejności wykonano badania zużyciowe na maszynie zmęczeniowej umożliwiającej uzyskanie obciążenia próbki w warunkach obrotowego zginania, a w konsekwencji pojawienie się oscylacyjnych przemieszczeń współpracujących powierzchni, co jest warunkiem wystąpienia zużycia frettingowego. Po badaniach zużyciowych przeprowadzono badania laboratoryjne, których celem było określenie stanu warstwy wierzchniej. W ramach tych badań przeprowadzono obserwacje makroskopowe oraz mikroskopowe przy użyciu mikroskopu optycznego i skaningowego. Badania wykazały, że wyeliminowanie zjawiska adhezji ogranicza rozwój zużycia frettingowego. Z obserwacji próbek wynika, że zastosowanie hartowania powierzchniowego znacząco przyczyniło się do ograniczenia rozwoju zużycia frettingowego. Spowodowane to jest uzyskaniem dużej twardości powierzchni. Na zakończenie stwierdzono, że wyniki badań przeprowadzone na połączeniu wałek – tulejka można odnieść do obiektu rzeczywistego, jakim jest np. połączenie koło – oś zestawu kołowego pojazdu szynowego