Przejawy populizmu: postawy irracjonalne, racjonalno-technokratyczne

W tekście autorka skupia się na pojęciu populizmu czyniąc to z pespektywy politologii, historii, zdając sobie przy tym sprawę z braku jednoznacznej i powszechnie akceptowalnej definicji poruszanego zagadnienia. Hipoteza o złożoności definicji i ogromnej różnorodności przejawów populizmu u większości autorów zajmujących się populizmem zawsze staje na początku ich refleksji o zjawisku. Nieodłączną częścią debaty naukowej, która toczy się już od kilku dziesięcioleci, jest twierdzenie, że pojęcie „populizmu” jako narzędzie analizy politycznej należy całkowicie porzucić. Tym niemniej, znaczące osiągnięcia badaczy populizmu przyczyniły się do tego, że opracowania dookoła poruszanego pojęcia stanowią źródło do którego dość często sięgają nauki polityczne. Populizm występuje najczęściej w grupach społecznych/politycznych o niskiej kulturze politycznej i prawnej charakteryzujących się dość słabo rozwiniętą demokracją. Niezdolność mas do rozróżnienia realistycznych propozycji od demagogii, stanowi wszystkie te cechy niskiej kultury politycznej, które są aktywnie wykorzystywane przez przywódców politycznych celem mobilizacji poparcia. Autorka postrzega populizm przez pryzmat jego przejawów – irracjonalizmu, racjonalizmu i technokracji