VERSE DEDICATIONS AS A KIND OF UKRAINIAN PANEGYRIC POETRY OF THE BAROQUE ERA

Barokowe wierszowane dedykacje, których najwcześniejszymi przykładami są wiersze Herasyma Smotryckiego wysławiające księcia Konstantego z Biblii Ostrogskiej, były popularne w ХVІІ i ХVІІІ wieku. Świadczą o tym m.in. utwory Hawryiła Dorofijewicza, Pamwy Beryndy, Łazarza Baranowicza, Jana Armaszenki, Jana Maksymowicza i innych twórców barokowych. Wspomniane wiersze, które umieszczane były na początku ksiąg, nie tylko pełniły funkcję swoistego wprowadzenia, lecz także wysławiały darczyńców oraz magnaterię. Właśnie tym patronom utwory były poświęcone, a sponsorowane przez nich księgi darowane. Istotny jest fakt, że dedykacje panegiryczne często miały podłoże polityczne i odzwierciedlały tendencje ideologiczne sztuki ukraińskiej. Obecnie barokowe wierszowane dedykacje pozostają w literaturoznawstwie ukraińskim poza kontekstem poezji panegirycznej. Jednocześnie wykorzystanie podniosłej topiki oraz sformułowań wysławiających pozwala określić wierszowane dedykacje jako odmianę ukraińskiej poezji panegirycznej okresu baroku.Baroque verse dedications, the earliest examples of which are Herasym Smotrytskyi’s poems in honor of Prince Constantine in the Ostrih Bible, remained popular during the 17th and 18th centuries. This is evidenced, in particular, by Havryil Dorofiievych’s, Pamvo Berynda’s, Lazar Baranovych’s, Ioan Armashenko’s, Ioan Maksymovych’s texts etc. These poems were placed at the beginning of books to glorify patrons or rulers who donated money to have the books published. In addition, panegyric dedications often had a political background and reflected the ideological vector of the Ukrainian art. Today in the Ukrainian literary criticism Baroque verse dedications largely remain outside the context of panegyric poetry. However, the use of the majestic topic and glorifying formulas makes it possible to classify these dedications as a kind of Ukrainian baroque panegyric poetry