Acute cardiovascular syndromes caused by hypertensive crisis – clinical approach

Arterial hypertension is the most common illness affecting approximately 1 billion people worldwide. 1–2% of these group of people will develop hypertensive crisis during their lives. Hypertensive crisis is defined as the elevation of systolic blood pressure > 180 mmHg or diastolic blood pressure > 120 mmHg and can be divided into hypertensive emergencies and hypertensive urgencies. In this article treatment recommendations for the most common acute cardiovascular syndromes are discussed, including cardiogenic pulmonary edema, acute ischemic stroke, acute coronary syndrome, hypertensive encephalopathy, acute aortic dissection and intoxications caused by psychoactive substances. The priority in the treatment of hypertensive crisis is to reduce blood pressure over minutes to hours with intravenous medications. More aggressive lowering of blood pressure is acceptable in the case of acute aortic dissection. On the other hand, a too rapid reduction of blood pressure may lead to the damage of vital organs. Therefore, it is very important to reduce blood pressure in a controlled manner.Nadciśnienie tętnicze należy do najbardziej rozpowszechnionych chorób. Cierpi na nie około miliarda ludzi na świecie, z czego u 1–2% na pewnym etapie choroby rozwinie się przełom nadciśnieniowy. Przełom nadciśnieniowy (kryza nadciśnienowa) to sytuacja, w której wartość ciśnienia skurczowego (systolic blood pressure – SBP) wynosi co najmniej 180 mmHg i/lub rozkurczowego (diastolic blood pressure – DBP) 120 mmHg. Wyróżnia się dwie podstawowe kategorie kliniczne: stany pilne oraz stany naglące, którym towarzyszy postępujące uszkodzenie narządów wewnętrznych. W artykule omówiono aktualne zalecenia dotyczące najczęściej występujących stanów sercowo-naczyniowych w przebiegu kryzy nadciśnieniowej, tj. kardiogennego obrzęku płuc, udaru niedokrwiennego mózgu, ostrego zespołu wieńcowego, encefalopatii nadciśnieniowej, rozwarstwienia aorty oraz zatrucia substancjami psychoaktywnymi. Głównym celem w leczeniu ostrych stanów sercowo-naczyniowych w przebiegu kryzy nadciśnieniowej jest redukcja ciśnienia tętniczego w ciągu minut do godzin lekami stosowanymi dożylnie. Zdecydowanie bardziej agresywne obniżenie ciśnienia tętniczego jest akceptowane w przypadku ostrego rozwarstwienia aorty. Zbyt szybka redukcja ciśnienia może jednak prowadzić do uszkodzenia ważnych życiowo narządów, dlatego niezwykle ważne jest prowadzenie leczenia hipotensyjnego w kontrolowany sposób