Celem artykułu było wskazanie teoretycznych przesłanek produkcji i stosowania biopaliw ciekłych w Polsce w kontekście zrównoważonego rozwoju rolnictwa oraz próba stwierdzenia, czy ten kierunek produkcji wspiera ową ideę. Rozważania przedstawiono na tle biogospodarki i perspektyw jej rozwoju. Przyjęto hipotezę, że biokomponenty I generacji (tzw. biokomponenty konwencjonalne, z jadalnych surowców rolnych) jedynie w swoich założeniach wspierają koncepcję zrównoważonego rozwoju rolnictwa, jednakże w praktyce są częściowo sprzeczne z jej postulatami. Wynika to przede wszystkim z faktu, że korzyści środowiskowe netto z ich wykorzystywania są niewielkie (lub wręcz znikome) w stosunku do zużywania paliw mineralnych, co może być szczególnie widoczne...