Metodologiczne przesłanki etyki przedsiębiorczości społecznej: perspektywa katolickiej nauki społecznej

Social entrepreneurship is an emerging discipline that provides innovative solutions to social issues such as exclusion, poverty, and unemployment. This field of study combines both economic and social aims. While the practical aspects of social entrepreneurship are valuable, good practice requires a deeper theoretical, ethical, and axiological understanding of social entrepreneurship. This study presents the current lack of knowledge of the normative and axiological determinants of social entrepreneurship due to the commonly held belief that every kind social activity is ethically right. In this context, the author formulates methodological premises of the ethics of social entrepreneurship based on Catholic social teaching.Przedsiębiorczość społeczna poszukuje innowacyjnych rozwiązań takich kwestii społecznych, jak wykluczenie społeczne, ubóstwo czy bezrobocie. Jest to umiejętność łączenia celów gospodarczych i społecznych. Doceniając praktyczne aspekty tej formy działalności, nie należy jednocześnie zapominać, że dobra praktyka zawsze wymaga teoretycznego – w tym etycznego oraz aksjologicznego – pogłębienia. Autor artykułu stawia tezę o niezadowalający stanie wiedzy właśnie na temat etycznych i aksjologicznych uwarunkowań przedsiębiorczości społecznej. Jego zdaniem, ten aspekt badań jest zaniedbany, ze względu na błędne przekonanie, że jeśli jakaś działalność ma charakter społeczny, to jednocześnie oznacza to, że jest etycznie poprawna. W tym kontekście autor formułuje w niniejszym artykule metodologiczne przesłanki wypracowania koncepcji etyki przedsiębiorczości społecznej w perspektywie katolickiej nauki społecznej