Neuropsychological model of memory

The paper presents a model of memory challenging the one proposed by Richard Atkinson and Richard Shiffrin, most commonly used to date and distinguishing short-term and long-term sensory memory. Based on the broad concept of neural circuit composed of several smaller circuits associated with particular senses, the paper indirectly refers to classification of memory proposed by Endel Tulving, distinguishing episodic and semantic memory, presenting selected aspects of working memory concept proposed by Alan Baddeley and Graham Hitch. This model, as stated in the title of paper, is constructed based on the results of neurological studies performed to date, so it is a resultant of conclusions drawn based on current knowledge concerning architecture of neural interconnections within the brain and properties of neurons. The meaning of this model relies in departure from models based on short- and long-term sensory memory in favour of an empirically confirmed classification of memory into permanent and temporary (singled-out according to the degree of hippocampal involvement), whereby both principal types of memory are also internally stratified according to the degree of circuit durability. The degree of both permanent and temporary memory relates to the amount of energy needed to excite neuronal circuits involved. The less energy is necessary to excite a particular circuit (i.e. the less information bytes concerning an object are needed), the higher is its degree of durability. Therefore, neuropsychological memory model is based on energy metabolism taking place within the brain in the process of memorization. This process may be used to illustrate the phenomenon of thinking in “cause-effect” categories.Praca jest prezentacją modelu pamięci podważającego dotychczas najczęściej stosowane modele pamięci Richarda Atkinsona oraz Richarda Shiffrina, w których wyróżniono pamięć sensoryczną, krótkotrwałą i długotrwałą. W sposób pośredni praca ta poprzez przedstawienie w szerokim ich znaczeniu obwodów neuronowych złożonych z wielu mniejszych obwodów neuronów poszczególnych zmysłów odnosi się do podziału pamięci Endela Tulvinga na epizodyczną i semantyczną oraz częściowo porusza tematykę pamięci roboczej Alana Baddeleya oraz Grahama Hitcha. Model, o czym świadczy już sam tytuł artykułu, zbudowany został w oparciu o dotychczasowe badania neurologiczne, a więc stanowi wypadkową wniosków nasuwających się w związku z architektoniką połączeń nerwowych mózgu oraz właściwościami komórek nerwowych. Sens stworzonego modelu polega na odstąpieniu od modelu pamięci sensorycznej, krótkotrwałej i długotrwałej na rzecz możliwego do wykazania empirycznie zasadniczego podziału na pamięć trwałą i nietrwałą (rozróżnianą według konieczności zaangażowania hipokampa), które to dwie zasadnicze grupy pamięci także są wewnętrznie stopniowalne poprzez wyróżnienie stopnia utrwalenia obwodu. Stopień pamięci trwałej oraz nietrwałej charakteryzuje ilość energii potrzebnej do pobudzenia obwodu neuronowego. Im mniej energii (czyli mniej koniecznych bitów informacji o obiekcie) potrzebnej do pobudzenia obwodu, tym wyższy stopień utrwalenia. Tak więc neuropsychologiczny model pamięci oparty jest na przemianach energetycznych występujących w mózgu w procesie zapamiętywania. Proces ten można wykorzystać do zobrazowania myślenia w kategoriach przyczynowo-skutkowych