Diminished criminal responsibility of alcohol intoxicated homicide offenders according of demographic factors, family rate and alcohol dependence

Ethanol intoxication is commonly considered as a risk factor of a criminal offence. This study is an attempt to assess selected demographic data, family situation, and alcohol dependence in homicide offenders or a severe body injury in relation to a judgment of diminished criminal responsibility. The examined group consisted of 90 suspects in the public prosecutor’s investigation. The subjects underwent a six-week forensic psychiatry observation during 2004–2008 at the Forensic Psychiatry Unit in High Security Prison No in Łódź. Analysed retrospectively was the medical documentation collected during the forensic psychiatry observation, including available medical documentation and categorical forensic psychiatry observation opinions issued by two expert psychiatrists. According to the collected materials, it was established that in the performed study none of the offenders who during ethanol intoxication committed a homicide or a severe body injury was acknowledged to be criminally responsible. A greatly diminished criminal responsibility was significantly more frequently evaluated in the case of divorced subjects who were not witnesses to aggression in their families and were not punished with a court verdict. Among the subjects with a greatly diminished criminal responsibility the alcohol dependence was diagnosed much less frequently. Besides, the offenders with a greatly diminished criminal responsibility were older than those with a slightly diminished responsibility and evaluated as criminally responsible.Intoksykacja alkoholem etylowym jest powszechnie uznawana za czynnik ryzyka dokonania przestępstwa. W przeprowadzonym badaniu podjęto próbę oceny wybranych cech demograficznych, charakterystyki rodzinnej oraz występowania uzależnienia od alkoholu sprawców zabójstwa lub poważnego uszkodzenia ciała w odniesieniu do orzeczenia o zmienionej poczytalności. Grupę badaną stanowiło 90 osób podejrzanych w postępowaniu przygotowawczym prowadzonym przez prokuratora. Badani zostali poddani obserwacji sądowo-psychiatrycznej w latach 2004–2008 przez okres sześciu tygodni na Oddziale Obserwacji Sądowo-Psychiatrycznej w Zakładzie Karnym nr 2 w Łodzi. Analizowano retrospektywnie dokumentację medyczną zgromadzoną w czasie obserwacji sądowo-psychiatrycznej, w tym dostępną dokumentację lekarską oraz wydane przez dwóch biegłych psychiatrów kategoryczne opinie sądowo- psychiatryczne. Na podstawie zebranego materiału stwierdzono, że w przeprowadzonym badaniu u żadnego sprawcy dokonującego w stanie upojenia alkoholowego zwykłego zabójstwa lub poważnego uszkodzenia ciała nie orzeczono niepoczytalności. Poczytalność znacznie ograniczona istotnie częściej była opiniowana w przypadku osób rozwiedzionych, którzy nie byli świadkami agresji w rodzinie i nie byli karani w przeszłości wyrokiem sądu. Wśród badanych z orzeczeniem ograniczonej poczytalności w znacznym stopniu rzadziej rozpoznawano uzależnienie od alkoholu. Ponadto sprawcy z orzeczeniem znacznie ograniczonej poczytalności byli starsi od osób z orzeczeniem ograniczenia poczytalności w stopniu nieznacznym oraz od osób opiniowanych jako poczytalni