Etyka troski Carol Gilligan a zarzut esencjalizmu

Carol Gilligan zaproponowała w oparciu o badania z zakresu psychologii moralności dwie orientacje moralne: 1) orientację na sprawiedliwość, preferowaną przez mężczyzn; 2) orientację na troskę, preferowaną przez kobiety. W pracy In a Different Voice stawia tezę o odmienności kobiet i mężczyzn w zakresie motywacji moralnych i wartości. Kobiety preferują, zdaniem Gilligan, troskę o siebie i innych, mężczyźni bardziej skupiają się na przestrzeganiu praw i zasad moralnych. To zróżnicowanie ze względu na płeć w perspektywie rozwoju moralnego jednostki jest widoczne w odmiennych skalach: sześciostopniowej Lawrence’a Kohlberga oraz trójstopniowej Carol Gilligan. Artykuł rozważa, czy tezy Gilligan można zaliczyć do esencjalistycznych, czyli takich, które uznają, że istota kobiecości ma pewien niezmienny kształt. Gilligan, twierdząc, że kobiety „preferują” model opiekuńczości, stawia tezy o wszystkich kobietach. Z drugiej strony, podstawą badawczą dla Gilligan są ustalenia psychoanalityczki Nancy Chodorow, która odwołuje się do „uniwersalnych faktów” kształtujących jednostkę. Rozważone argumenty wskazują na to, że prekursorkę etyki troski należy uznać za esencjalistkę. Argumentacje Gilligan dotyczą głównie rozwoju moralnego, dlatego jej stanowisko dotyczy esencjalizmu psychologicznego, odwołującego się do mechanizmów psychicznych oraz procesów kształtujących tożsamość jednostki