Self-government as an organ of welfare administration

The status of self-government as an organ of welfare administration has never been questioned in the doctrine. This paper presents the changes that have occurred recently, and which result from the privatisation of public functions as well as a certain publicisation of spheres which for years were considered private. It is therefore recommended that research into the functions of administration and self-government bodies as organs of welfare administration as well as studies of the privatisation of public functions be re-combined so that they focus more strongly on the declared norms and values of a democratic state of law. Currently, inconsistent and dynamic changes in regulations are frequently introduced under pressure as a stop-gap to address current needs. What is really needed is determination, in accordance with the Constitution and the principles of public policy, of the targeted or ultimate extent of privatisation and the optimal scope of services available to citizens in their respective communes and municipalities (gmina), and districts (powiat).Pozycja samorządu terytorialnego jako podmiotu administracji świadczącej przez lata nie podlegała w doktrynie zakwestionowaniu. W artykule przedstawiono zmiany, które zachodzą w tym zakresie w ostatnich latach, nie tylko w związku z prywatyzacja zadań publicznych, ale również swoistą publicyzacją obszarów uważanych przez dziesiątki lat za ścisły obszar życia prywatnego. W artykule wskazano, że prowadzone badania nad administracją świadczącą oraz samorządem terytorialnym, a także prywatyzacją zadań publicznych wymagają ponownego scalenia, a także silniejszego ponownego odniesienia do deklarowanych norm i wartości demokratycznego państwa prawnego. Często niekonsekwentna, dynamiczna zmiana regulacji dokonywana jest pod presją odwracania ich dla zaspokojenia bieżących potrzeb. Refleksji, w moim przekonaniu, wymaga przede wszystkim możliwość określania ‒ w świetle obowiązującej Konstytucji i zasad prowadzenia różnych form polityki publicznej ‒ docelowych granic prywatyzacji oraz optymalnego zakresu świadczeń dostępnego obywatelom głównie ze strony gminy i powiatu