Anthroparchic criticism of the privatisation of armed conflict – legal aspects

The purpose of this article is to assess the phenomenon of the privatisation of armed conflict from the perspective of the personal theory of New Global Law developed by Rafael Domingo. Since the 1990s there has appeared a tendency towards the decentralisation and delegation of the authority of the State to use force, both internally and internationally. At the turn of the twentieth century the traditional form of mercenary became outdated and inconvenient because of the existing prohibitions in international law. Private military companies introduced corporate standards into the market for military services. The article suggests that one of the main tasks of contemporary constitutional theory is the generalisation and reformulation of the concept of the constitution of the nation state in view of the need to work out a universal model of a world constitution. The author is interested in answers to questions such as: How does the globalisation of the law take place?, and also What is globalisation for? For this purpose the article refers to the ideas of Rafael Dominigo.Celem artykułu jest dokonanie oceny zjawiska prywatyzacji konfliktów zbrojnych z punktu widzenia teorii nowego prawa globalnego Rafaela Dominga, opartego na założeniach personalistycznych. Od lat dziewięćdziesiątych XX w. ujawniają się tendencje do decentralizacji i delegacji uprawnień państwa do użycia przemocy, zarówno w wymiarze wewnętrznym, jak i międzynarodowym. Na przełomie wieków typowe najemnictwo stało się formułą przestarzałą, niewygodną z punktu widzenia istniejących zakazów w prawie międzynarodowym. Najemnictwo przyjęło postać zinstytucjonalizowaną. Prywatne firmy wojskowe wprowadziły na rynek usług wojskowych standardy korporacyjne. Wielki kapitał pozwolił im poszerzyć zakres świadczonych usług. Artykuł wskazuje, że jednym z głównych zadań teorii konstytucyjnej w XXI w. jest uogólnienie i przeformułowanie pojęcia konstytucji państwa narodowego na potrzeby wypracowania modelu uniwersalnej konstytucji światowej. Autora interesuje odpowiedź na pytanie: Jak przebiega proces globalizacji prawa?, ale także: Czemu globalizacja prawa ma służyć?. W tym celu odwołuje się do antropoarchicznej koncepcji formy rządu dla ludzkości Rafaela Dominga. Wyjątkowość tej koncepcji, przy jednocześnie jej niedookreśloności, polega na nowatorskim pomyśle stworzeniu ładu, który pozwoliłby ogółowi stać się prawdziwym gospodarzem i posiadaczem Ziemi. Prywatne firmy wojskowe przyczyniają się do powstania nowego sektora globalnego bezpieczeństwa, który ulega jurydyzacji. W ocenie autora prawo tworzące się wokół prywatnych firm wojskowych może być uznane za transnarodową lex corrupta, czego głównym powodem jest zredukowanie osobowego wymiaru kontraktorów wojskowych