Reopening of evidentiary proceedings under Polish criminal law (theoretical and praxeological aspects)

The text contains an analysis of the legal nature of the regulation of the institution of reopening evidentiary procedure. The views presented consider the institution of reopening the proceeding as a key act of control of the evidence, necessary from the point of view of the correctness of the findings made. The author assumes that limiting the admissibility of reopening proceedings to compliance with formal requirements of procedural law is insufficient. In his opinion, this issue should be identified with proportionality, truthfulness, suitability and effectiveness of the arrangements made as a result of its implementation, both from the point of view of achieving the actual and assumed process objectives. In conclusion, the author asserts that the performance of evidentiary proceedings should take into account the postulate of their legitimacy, completeness, precision and effectiveness for the evidentiary basis of the decision. The whole difficulty in the scope of reopening evidence proceedings lies in balancing goods in the form of limitation of discomfort (inconvenience) to the participants of criminal proceedings, speed of criminal proceedings and implementation of the principle of substantive truth, the principle of legal prosecution, the principle of free assessment of evidence and the postulate of an accurate reaction.Tekst zawiera analizę charakteru prawnego unormowania instytucji ponowienia czynności dowodowej. Prezentowane poglądy uznają instytucję ponowienia czynności dowodowej za kluczową czynność kontrolującą dowody niezbędną z punktu widzenia prawidłowości poczynionych ustaleń. Autor przyjmuje, że ograniczanie dopuszczalności ponowienia czynności do zgodności z formalnymi wymaganiami prawa procesowego jest niewystarczające. Jego zdaniem kwestię tę należy identyfikować proporcjonalnością. prawdziwością, przydatnością, i efektywnością poczynionych ustaleń będących rezultatem jej przeprowadzenia tak z punktu widzenia realizacji rzeczywistych jak i założonych celów procesowych. W konkluzji autor stwierdza, że przeprowadzanie czynności dowodowych powinno uwzględniać postulat ich zasadności, kompletności, precyzji i efektywności dla dowodowej podstawy rozstrzygnięcia. Cała trudność w zakresie ponowienia czynności dowodowej polega na wyważeniu dóbr w postaci limitacji dolegliwości względem uczestników procesu karnego, szybkości przebiegu postępowania karnego a realizacją zasady prawdy materialnej, zasady legalizmu ścigania, zasady swobodnej oceny dowodów oraz postulatu trafnej reakcji karnej