Niepełnosprawny obywatel ‒ definiowanie własnej roli w procesie politycznym. Analiza empiryczna postaw polskich niepełnosprawnych w latach 2002‒2014

Definiowanie własnej roli w procesie uczestnictwa politycznego decyduje o sposobie jej realizacji, a zatem o postawie, jaką przyjmie działający podmiot w szeroko rozumianej wspólnocie politycznej. Może to być postawa aktywnego aktora współodpowiedzialnego za kierunek i jakość realizowanej polityki lub pozbawionego poczucia sprawstwa klienta. W przypadku osób niepełnosprawnych przyjmowanie pierwszej z nich jest utrudnione zarówno ze względu na obiektywne bariery związane z percepcyjno-motorycznymi ograniczeniami, jak i z uwagi na subiektywne, głęboko zakorzenione w społeczeństwie i wśród samych niepełnosprawnych stereotypizujące sposoby myślenia o funkcjonowaniu tej kategorii społecznej w społeczeństwie. Wyjście poza ten schemat wymaga urzeczywistnienia społecznego modelu niepełnosprawności, w którym osoby niepełnosprawne stają się aktywnymi uczestnikami życia społecznego, przyczyniając się do jego rozwoju. Celem wystąpienia jest zaprezentowanie dynamiki zmian w zakresie postrzegania przez osoby niepełnosprawne w Polsce ich podmiotowości w wymiarze politycznym. Analizie poddane zostaną takie kwestie, jak: zainteresowanie polityką, zaufanie do instytucji politycznych i uogólnionych innych oraz własny potencjał w zakresie współkreowania polityki. Dane, do których odwołają się referenci, pochodzić będą z Europejskiego Sondażu Społecznego (2002–2014).Define our own role in the process of political participation determines the manner of its implementation, and therefore the attitude we adopt the operating entity in the wider political community. This may be the attitude of an active actor co-responsible for the direction and quality of the policy, or lacking a sense of agency. In the case of disabled persons adopt the first of them it is difficult due to both objective barriers associated with perceptual-motor constraints, and because of the subjective, deeply rooted in society and among the disabled themselves, stereotyping ways of thinking about the functioning of this social category in society. Going beyond this scheme requires the realization of the social model of disability, in which persons with disabilities are active participants in social life, contributing to its development. The aim of the article is to present the dynamics of change in the perception of people with disabilities in Poland, their subjectivity in the political dimension. The analysis will cover issues such as: interest in politics, trust in political institutions and the generalized others, their capacity to co-create the policy. The data used in the empirical analysis is derived from European Social Survey (2002–2014)