OD REDAKCJI. PŁEĆ KULTUROWA A TEORIE SOCJOLOGICZNE

Socjologia, a zwłaszcza socjologia w Polsce, na tle innych nauk społecznych i humanistycznych dość późno zaczęła postrzegać kobiecość w kategoriach sprawczych, interweniujących czy wyjaśniających problemy społeczne. Konceptualizowanie kobiecości jako kategorii interpretacyjnej w socjologii narodziło się wraz z nurtem drugiej fali feminizmu i było wyrazem buntu wobec nieobecności kobiet w teoriach klasycznych. Warto jednak zwrócić uwagę, że interpretacyjna perspektywa kobieca w drugiej połowie XX wieku na trwałe wpisała się przede wszystkim w zachodniej psychologii, antropologii czy literaturoznawstwie. W socjologii akademickiej mimo zwrotu kulturowego, coraz większego znaczenia teorii humanistycznych i rosnącej popularności metodologii jakościowej wciąż dominujące były analizy systemowo-funkcjonalne, holistycznie ujmujące rzeczywistość społeczną (Chafetz 2006: 4; zob. krytyka tych ujęć: Titkow 2007). Jak podkreślają Raewyn Connell (2009,2010) czy Amy S. Wharton (2009), w głównych nurtach socjologii zachodniej do końca lat 80. XX wieku, a nierzadko i dzisiaj, kobiecość definiowano wyłącznie jako zmienną niezależną kategorię statystyczną zaś same badania nad płcią postrzegano jako mało prestiżowe i niewiele wnoszące do mainstreamu socjologicznego