The Paschal Faith of the Apostle Thomas (John 20:24-29)

John the evangelist presented various dimensions of faith in the risen Jesus in his work. The beloved disciple believed after he had seen an empty tomb, in which only the linen clothes and the face cloth had been left (John 20:8). Mary Magdalene believed after the glorified Christ, whom she had earlier confused with the gardener, had spoken to her (John 20:14-16). The disciples believed when they saw their risen Master and His wounds (John 20:20). Thomas got rid of his doubts and believed because of the encounter with Jesus, who allowed him not only to see but also to touch His hands and side (John 20:24-28). Finally, there are also those who did not see Jesus and His spectacular signs, and yet believed in Him (John 20:29). This article presents a detailed analysis of the pericope of the meeting between the risen Christ and Thomas (John 20:24-29). This was a breakthrough moment in the apostle’s life and it was associated with two types of transition: from doubt to mature faith and from the conditions imposed on Jesus to a strong confession of faith: „My Lord and my God!”Ewangelista Jan zaprezentował w swoim dziele różne wymiary wiary w zmartwychwstałego Jezusa. Umiłowany uczeń uwierzył po zobaczeniu pustego grobu, w którym pozostały tylko płótna i chusta (J 20,8). Maria Magdalena uwierzyła po tym, jak przemówił do niej uwielbiony Chrystus, którego wcześniej pomyliła z ogrodnikiem (J 20,14-16). Uczniowie uwierzyli wówczas, gdy ujrzeli swego zmartwychwstałego Mistrzai Jego rany (J 20,20). Tomasz wyzbył się swych wątpliwości i uwierzył pod wpływem spotkania z Jezusem, który pozwolił mu nie tylko oglądać, lecz również dotknąć swych rąk i boku (J 20,24-28). Wreszcie są też i tacy, którzy nie widzieli Jezusa i Jego spektakularnych znaków, a jednak w Niego uwierzyli (J 20,29). Niniejszy artykuł prezentuje szczegółową analizę perykopy J 20,24-29, w której jest mowa o spotkaniu zmartwychwstałego Chrystusa z Tomaszem. Był to przełomowy moment w życiu apostoła, który wiązał się z dwoma rodzajami przejścia: od wątpliwości do wiary dojrzałej oraz od warunków stawianych Jezusowi do mocnego wyznania wiary: „Pan mój i Bóg mój!