Lokalne dysproporcje infrastruktury miast makroregionu Polski Wschodniej w kontekście budowy przewagi konkurencyjnej

Gospodarowanie majątkiem, inwestowanie, świadczenie usług, zarządzanie finansami mają wpływ na lokalną gospodarkę. Ocena za pomocą wskaźnika syntetycznego prowadzona w kontekście kompleksowego opisu badanego zjawiska daje szansę na pełną identyfikację sytuacji jednostki. Celem opracowania jest ocena poziomu lokalnych dysproporcji konkurencyjności i infrastruktury miast makroregionu Polski Wschodniej. Przedmiotem badań było 70 jednostek. Jako materiał źródłowy wykorzystano dane z Bazy Danych Lokalnych GUS (lata 2010, 2015). Najlepszymi miastami pod względem poziomu konkurencyjności były Rzeszów, Lublin w latach 2010 i 2015; w przypadku miary infrastruktury − Lublin, Rzeszów (w latach 2010, 2015). Na drugim końcu znalazły się Dęblin i Radymno (miara konkurencyjność) oraz Kolno (miara infrastruktura). Wśród czynników, które utrzymują to zróżnicowanie, wymienia się zasoby środowiska, infrastruktury (rentę położenia), pracy i kapitału. Infrastruktura stanowi jeden z elementów tworzenia szans lub barier konkurencyjności