Człowiek jako istota duchowa

During the last few decades much has been said about spirituality as well as the human spiritual dimension. The present-day understanding of spirituality generally does not place it within a religious framework. Rather, it is understood as the search for answers to fundamental human questions. This understanding gives rise to several questions: Can we speak of a human spiritual dimension divorced from a religious view of man? What is essential for the spiritual dimension of every person whether religious or not? What role does the Holy Spirit play in Christian spirituality? The author attempts to answer these questions in three sections. First, he points to the human spiritual dimension alongside the experience of the inner or spiritual life of every person. Then, considering Christian tradition, he demonstrates the importance of understanding a person as a unified being. In the final section he attempts to show how a Christian can only unify himself inwardly and simultaneously orient himself outwardly in the Holy Spirit as love. In this way he can animate his spiritual dimension and realize a genuine and fruitful Christian spirituality.W ciągu ostatnich dziesięcioleci wiele zostało powiedziane na temat duchowości, jak również na temat ludzkiego wymiaru duchowego. Dzisiejsze rozumienie duchowości na ogół nie umieszcza jej w ramach religijnych. Jest raczej pojmowana jako poszukiwanie odpowiedzi na podstawowe ludzkie pytania. Takie rozumienie rodzi kilka pytań: Czy możemy mówić o ludzkim duchowym wymiarze w oddzieleniu od religijnego spojrzenia na człowieka? Co jest istotne dla duchowego wymiaru każdej osoby, czy to religijnej czy nie? Jaką rolę odgrywa Duch Święty w chrześcijańskiej duchowości? Autor próbuje odpowiedzieć na te pytania w trzech sekcjach. Po pierwsze, wskazuje na ludzki wymiar duchowy wraz z doświadczeniem wewnętrznym lub duchowym życiem każdej osoby. Następnie, rozważając tradycję chrześcijańską, demonstruje znaczenie zrozumienia osoby jako istoty zjednoczonej wewnętrznie. W ostatniej części stara się pokazać, jak chrześcijanin może tylko jednoczyć się wewnętrznie i jednocześnie orientować się na zewnątrz w Duchu Świętym jako miłość. W ten sposób może animować swój duchowy wymiar i realizować prawdziwą i owocną chrześcijańską duchowość