Le sacerdoce - origines sacramentelles du ministère ministérielle

Ustanowienie sakramentu kapłaństwa w powszechnej świadomości Kościoła łączy się z Ostatnią Wieczerzą. W trakcie jej trwania Jezus czyni ze swoich uczniów kapłanów powierzając im Eucharystię. Taka opinia wydaje się jednak wprowadzać sporo niejasności w teologię sakramentalną. Z jednej bowiem strony wszystkie sakramenty „powstają” z przebitego boku Chrystusa na krzyżu dla Kościoła. A z drugiej, z tego ogólnego aksjomatu wyłącza się Eucharystię, której ustanowienie uprzedza moment ofiary na krzyżu. Niniejszy artykuł zwraca uwagę na pojęcie antycypacji w znaczeniu teologalnym i przedstawia możliwość interpretacji ustanowienia sakramentu święceń w czasie Ostatniej Wieczerzy jako wezwania do życia ofiarniczego.L’institution du sacrement de l’ordre dans la conscience universelle de l’ Eglise se connecte avec la dernière Cène. Pendant son cours, Jésus fait de ses disciples prêtres en leur confiant l’Eucharistie. Cette opinion semble faire beaucoup d’ambiguïté dans la théologie sacramentelle. D’une part tous les sacrements naissent du côté transpercé du Christ sur la croix et ceci en vue de l’Eglise. D’autre part, à partir de cet axiome général on met à part l’Eucharistie dont l’intitution anticipe le moment du la sacrifice sur la croix. Cet article présente le concept de l’anticipation dans le sens théologual et ensuite la possibilité d’interpréter l’intitution du sacrement de l’ordre à la dernière Cène comme comme appel à la vie sacrificielle