Artykuł jest omówieniem częściowej diagnozy kultury organizacyjnej więziennictwa polskiego i litewskiego. Analizowana kultura organizacyjna obejmuje poglądy personelu oraz reguły, kształtujące sposoby reagowania na obecność muzułmanów jako skazanych, a równocześnie osób deklarujących odmienne potrzeby kulturowe. Oba systemy penitencjarne są podobne ze względu na niewielkie doświadczenia w pracy ze skazanymi muzułmanami. Także obu systemów dotyczą rekomendacje Unii Europejskiej z 2012 roku w zakresie kształtowania kompetencji kulturowych funkcjonariuszy więziennych. Tekst odpowiada na pytania: jakie są opinie funkcjonariuszy wobec muzułmanów, którzy wyrażają potrzeby związane z ich kulturą? Jaka jest statystyczna częstotliwość pojawiania się...