Antropologia pragmatyczna Kanta a problem doskonałości ludzkiej natury

There are still intelectual discussions and controversies on questions about what are the best ways to improve the quality of human life, and what establishes range and limits for the ability of science to facilitate improvement of human nature. Such an improvement preassumes and implies the open-minded approach to refining and bettering oneself, i.e. to self-improvement. This article does not claim to become a exhaustive analysis of duscussions about bettering human nature. The aim of this paper, instead, is to look for and analyse the very basis of justification of that research, and to legitimate it within Kant's viewpoint only, particularly within his anthropology. On the base of rather pragmatic attitude Kant was developing anthropology which puts emphasis on the practical and theological dimension of existence and offers rich implications on the human nature improvement issue.Poszukiwanie sposobów podnoszenia jakości ludzkiego życia i pytanie o to, co konstytuuje zakres i granice, w których obrębie nauka może ułatwiać doskonalenie ludzkiej natury, wciąż prowokują liczne intelektualne dyskusje i kontrowersje. Doskonalenie to zakłada i pociąga za sobą otwartość na poprawianie i ulepszanie samego siebie, czyli samodoskonalenie. Artykuł nie rości sobie pretensji do wyczerpujących analiz przebiegu dyskusji nad doskonaleniem natury ludzkiej. Naszym celem jest raczej poszukiwanie i analiza podstaw usprawiedliwienia i potwierdzenia takiego poszukiwania sposobu doskonalenia natury ludzkiej wyłącznie z perspektywy Kanta, a w szczególności jego antropologii. Optując za podejściem, które jest raczej pragmatyczne, Kant rozwinął antropologię, która kładzie nacisk na praktyczny i teleologiczny wymiar egzystencji i która oferuje bogate implikacje w kwestii doskonalenia natury ludzkiej