Theatre and the Child as a Person

Teatr dla dzieci i młodzieży powinien wspierać odbiorcę w jego indywidualnym rozwoju oraz przygotowywać inteligentną i otwartą publiczność w przyszłości. Staje się to szczególnie ważne w świetle zagrożeń współczesnego świata związanych z unifikacją i cybernetyzacją ludzkich społeczeństw. Teatr powiązany z dzieckiem ma dwie odmienne formy: teatr dla dzieci i teatr dziecięcy. Pierwszy z nich jest tworzony przez dorosłych zawodowych artystów dla młodych odbiorców. Sztuka traktowana jest jako źródło wiedzy o kulturze, cywilizacji i kondycji ludzkiej. Jest częścią sztuki dla dziecka. Teatr dziecięcy jest tworzony przez dzieci. Najważniejszy jest tu sam proces twórczy, nie spektakl. Dlatego teatr dziecięcy jest częścią pedagogiki. Tekst prezentuje (w czterech przykładach) realizację koncepcji „teatru interaktywnego”, który rozumiany jest jako działania teatralne włączające widzów w akcję w znacznie większym stopniu niż czyni się to w tradycyjnym teatrze.Theatre for young people should help children in their individual development and also prepare new, intelligent and open theatrical audiences for the future. This is very important in a world endangered by the unification and cybernation of human beings. Theatre involving children can be manifested in two different ways: theatre for children and children’s theatre. The first is created by adult artists for a young audience. It treats art as a source of knowledge about culture, civilization and the spiritual condition of people. In this respect, theatre for children is a part of art for children. Children’s theatre is created by children. The emphasis is placed on the process of creating the show and not on the effect. For that reason, children’s theatre is a part of pedagogy. The text presents 4 examples of theatrical creation termed “interactive theatre”. Such theatre engages the audience much more fully and activates their imagination and creative thinking much more than traditional theatre does