Integral Education as the Basis for the Development of the Person

Każdy proces wychowania zmierza do wytkniętego celu, jakim jest osiągnięcie dojrzałości. Proces ten odbywa się na drodze nabywania sprawności – cnót, które wyrażają dojrzałość i odpowiedzialność osoby zarówno za siebie, jak też większe społeczności, w których przychodzi jej żyć. W osiąganiu tych celów pomocne jest odwoływanie się do pedagogiki transcendentnej, której przedstawiciele odwołują się do religii otwierającej przed człowiekiem nowy sens ludzkiej egzystencji. Zakłada ona wsparcie w osiąganiu za pośrednictwem naturalnego i religijnego dojrzałości ludzkiej i religijnej. Przy tego rodzaju rozumowaniu przyjmuje się, że poznanie religijne przenika rozum, wolę i uczucia człowieka i w sposób decydujący wpływa na zajmowane przez osobę postawy. Innym walorem pedagogiki transcendentnej jest wsparcie osoby w osiąganiu dojrzałości wewnętrznej duchowej, która ułatwia osobie stawanie się bardziej bezinteresowną i otwartą na potrzeby innych. Tego rodzaju postrzeganie ludzkiej dojrzałości sprzyja też rozbudzaniu wrażliwości na potrzebę, czy wręcz konieczność określenia najważniejszego, ostatecznego przedmiotu ludzkich dążeń, zabiegów i wysiłków, które P. Tillich nazywa troską ostateczną. Na tej drodze łatwiej przychodzi uświadomić sobie zależności między tym, co sam mogę osiągnąć, a tym, co oferuje Bóg.Each educational process aims at its set goal which is the achievement of maturity. This process takes place by acquiring skills - virtues that express the maturity and responsibility of individuals, both for themselves and for the larger communities in which they live. In achieving these objectives, it is helpful to refer to transcendent pedagogy, whose representatives refer to religion disclosing to man a new sense of human existence. It assumes support in achieving religious and human maturity through natural and religious means. Within this line of reasoning it is assumed that religious knowledge permeates the mind, will and feelings of a man, and has a decisive influence on the attitudes held by a person. Another advantage of transcendent pedagogy is the support it provides in achieving inner spiritual maturity, which helps a person to become more selfless and open to the needs of others. This kind of perception of human maturity is conducive to fostering a sensitivity to the need, or even the necessity, to define the most important, ultimate object of human endeavors, attempts and efforts, which P. Tillich called ultimate concern. In this way it easier to realize the relationship between what I can accomplish by myself, and what is offered by God