A preliminary analysis of social innovation in Italy and Latvia

Social innovation is generally regarded as the capacity to respond to emerging social needs through new solutions and models without the primary aim of pursuing profit. Social enterprises, as organizations that apply business strategies to maximize improvements in human and environmental wellbeing, are widely engaged in social innovation. In Italy, social innovation appears to be a prerogative of social enterprises, especially of social cooperatives that are a type of non-profit social enterprise ruled by specific regulations. This article is a preliminary report on the specificities of social innovation and social entrepreneurship in Italy and in Latvia. The differences are useful to understand the difficulties that ex-soviet countries are encountering in shaking off their communist past and, at the same time, their potentiality for experimenting new forms of social cooperation.Innowacje społeczne są na ogół postrzegane jako zdolność reagowania na pojawiające się potrzeby społeczne za pomocą nowych rozwiązań i modeli, które nie mają na celu osiągnięcia zysku. Przedsiębiorstwa społeczne, jako organizacje, które stosują strategie biznesowe w celu maksymalizacji poprawy dobrobytu ludzi i środowiska, są szeroko zaangażowane w innowacje społeczne. We Włoszech innowacje społeczne wydają się być prerogatywą przedsiębiorstw spo-łecznych, zwłaszcza spółdzielni socjalnych, które są rodzajem przedsiębiorstwa społecz-nego typu non-profit, prowadzonym według określonych zasad. W artykule przedstawiono specyfikę innowacji społecznych i przedsiębiorczości społecznej we Włoszech i na Łotwie. Wskazane różnice są przydatne do zrozumienia trudności, na jakie są narażone kraje byłego ZSRR w procesie odchodzenia od komunistycznej przeszłości, oraz ich potencjału do eksperymentowania z nowymi formami współpracy społecznej