Regionalizm a Unia Europejska

The article discusses the relationship between sub-national regionalism and the European Union. Specific attention is paid to the influence of EU accession on regionalism and regionalisation in Poland, especially the situation of the Mazovian Region. It is argued that the relationship between sub-national regionalism and the European Union (as a form of European integration) is determined by four factors: firstly, the decrease of the traditional role of nation state after the second world war and redefinition of international (interstate) relations which made more space both for European integration and regionalism; secondly, practical activities of the EU, especially its funds for regional development, which prompted or encouraged some countries, especially the new members states from central-eastern Europe, to create regions and stimulated regionalism; thirdly, the recent austerity policy prescribed by the EU in some countries, especially in Spain, which stimulates radicalism of regionalist movements (the case of Catalonia); fourthly, the very existence of the EU and the need to negotiate EU membership which discourages those regionalist-nationalist movements which aim to separate their regions from the existing EU member states while remaining in the EU.Artykuł omawia relacje między regionalizmem (gdzie pod pojęciem regionu rozumie się części składowe państw) a Unią Europejską. Specjalną uwagę zwraca się na wpływ akcesji do UE na regionalizm i regionalizację w Polsce, szczególnie na sytuację województwa mazowieckiego. Stwierdza się, że relacje między regionalizmem a Unią Europejską (jako formą integracji europejskiej) są określone przez cztery czynniki: po pierwsze, zmniejszenie, po drugiej wojnie światowej, tradycyjnej roli państwa narodowego i redefinicja stosunków międzynarodowych (międzypaństwowych), które stworzyły więcej przestrzeni zarówno dla integracji europejskiej jak i regionalizmu; po drugie, praktyczne działania UE, zwłaszcza fundusze na rozwój regionalny, która zainspirowała lub zachęciła niektóre kraje, zwłaszcza nowe państwa członkowskie z Europy środkowo-wschodniej, do stworzenia regionów i stymulowała regionalizm; po trzecie, polityka oszczędności budżetowych zalecana ostatnio przez UE w niektórych krajach, zwłaszcza w Hiszpanii , która stymuluje radykalizm ruchów regionalnych (szczególny przypadek Katalonii dążącej do niepodległości); po czwarte, samo istnienie UE i konieczność negocjacji członkostwa w UE, które zniechęcają ruchy regionalistyczno-nacjonalistyczne do oddzielenia swoich regionów z obecnych państw członkowskich UE przy jednoczesnym pozostaniu w UE