Economic crisis of 2008 – historical perspective

Kryzys finansowy 2008 roku zajmie w historii miejsce podobne do tych, jakie zajmują wielki kryzys lat 30. czy kryzysy naftowe lat 70. Nie jest to przejściowe załamanie koniunktury, ale przesilenie zmieniające układ sił w gospodarce światowej. Jako takie długo przykuwać będzie uwagę ekonomistów i historyków. Dziś, na gorąco, chciałbym spróbować odpowiedzieć na 3 pytania. Po pierwsze, dlaczego, wbrew niektórym prognozom, nie jest to „kryzys chiński”. Po drugie, jaką rolę odegrał w jego „rozpętaniu” kryzys instytucji finansowych. Po trzecie, jak się to wszystko ma do kryzysu liberalnej refleksji nad gospodarką.The financial crisis of 2008 will have a rank in history similar to that of the great crisis of the 1930s or of the oil crises of the 1970s. It is not just a temporary economic depression but a turning point at which the world economy structure is changing. As such, it will for long be the focus of the economists’ and historians’ interest. At the moment, as the process is going on, I would like to try and answer three questions. First: why, as opposed to what some prognoses put, isn’t it a Chinese crisis? Second: what was the role of the financial institutions crisis in the outbreak of the current depression? Third: how are these issues related to the crisis of the liberal reflection on economy