When Academic Teaching is Modern: the Need for Diversification of Distance Learning

Konieczność stosowania nowych technologii w edukacji, również akademickiej, przyjmowana jest dziś bez większych zastrzeżeń. Aspekty e-kształcenia, które mogą i powinny podlegać dyskusji, to zakres takich działań oraz modele uniwersyteckiej edukacji zdalnej. Liczby mnogiej używam tu celowo: w kontekście wyższej uczelni rozważanie jednego tylko modelu kształcenia na odległość byłoby zaprzeczeniem samej idei akademii: otwartej, poszukującej, dialogującej. W rzeczywistości jednak e-learning akademicki w Polsce nie jest zbyt zróżnicowany. Ma formę wiodącą – kursy prowadzone za pośrednictwem platform e-learningowych, z których najpopularniejszy jest Moodle. Z nielicznymi wyjątkami, udostępniane za jego pośrednictwem kursy mają charakter podawczy (udostępnianie treści, zazwyczaj w formie plików tekstowych) i kontrolujący (testowanie studentów, przeważnie w formie quizów samosprawdzających się, więc zawierających z konieczności pytania zamknięte). Istotnym problemem takiego status quo nie jest dydaktyka podawcza jako taka (bo ta ma swoje atuty), ale prymat opisanego modelu, zwłaszcza wobec wymagań współczesności, w której problemy – zazwyczaj skomplikowane i wieloaspektowe – rozwiązuje się we współpracy z innymi, na drodze krytycznego poszukiwania rozwiązań. Potwierdza to NMC Raport Horizon 2014, omawiany obszerniej w pierwszej części artykułu i analizowany w odniesieniu do głównego modelu polskiej edukacji zdalnej w części drugiej. Ponieważ warunkiem sine qua non dobrze rozumianej nowoczesności w akademickim kształceniu w ogóle, a w szczególności na odległość, jest dywersyfikacja dydaktyki, w swoim artykule stawiam tezę, że w kształceniu tym, obok platform e-learningowych, siłą rzeczy muszą pojawić się narzędzia dające możliwość wymiany myśli: wspólnego stawiania pytań i dochodzenia do odpowiedzi. W swoim artykule przedstawiam dwa takie rozwiązania: seminarium magisterskie prowadzone metodą tutorską, realizowane w chmurze (ang. cloud computing) oraz fragment kursu uniwersyteckiego prowadzony w formie międzykulturowej wymiany online. W obu przypadkach opisy form pracy zostaną uzupełnione o prezentację wyników badań w działaniu (ang. action research) przeprowadzonych na ich podstawie.There seems to be common agreement on that adopting new technologies in contemporary education, also at the academic level, is a necessity. The aspects of e-learning that may and should become the subject of a debate include the scope of this kind of activities and university distance learning models. I use the plural form on purpose: in the context of university education, considering just one model of distance learning would be in contradiction with the very idea of open and dialogue-promoting academy. But e-learning methods employed at Polish universities are not versatile at all. Prevailing are courses taught with the use of e-learning platforms, Moodle being the most popular of them. Yet the courses offered by this tool are of pretty prescriptive (providing access to contents, usually in the form of text files) and control-focused (testing students via self-assessment quizzes including, by definition, closed questions). An important problem related to this state of affairs is not the prescriptive method of teaching as such (it has advantages as well), but the primacy of the described model, especially in view of big challenges posed by the contemporary world (with its complexity) that are best solved in cooperation with others, through critical common search for solutions. The same idea has been expressed in the NMC Horizon Report 2014 discussed in detail in the first part of this article and analysed, in the second part, with reference to the model prevailing in the Polish education system. Since, in this context, the main sine qua non condition for the proper understanding of modernity in academic education in general, and in distance learning in particular, is that of the diversification of didactics, in this article I suggest that in the discussed type of education, e-learning platforms should be accompanied by tools allowing for the exchange of thought, including phrasing questions and seeking answers together. To this aim, I propose two solutions: M.A. seminar based on cloud computing and the tutorial method, and part of a course designed as a series of online intercultural exchanges. In both cases the description of the chosen tools and techniques will be followed by presentations of action researches to be carried out