Countercomplexity. Politics of Simplicity

W artykule staram się pokazać konsekwencje, jakie niesie za sobą fakt, że człowiek świadomie doświadcza tego, iż funkcjonuje w obrębie dynamicznych układów złożonych. Jednym z najważniejszych rezultatów tej specyficznej własności ludzi jako gatunku jest próba zredukowania stopnia złożoności tego typu układów. Działania tego rodzaju określam mianem polityki prostoty oraz pokazuję, w jaki sposób realizuje się ona w obrębie zwrotu partycypacyjnego; modelowania matematycznego; w formach w jakich urzeczywistnia się dziś demokracja oraz działalność ekonomiczna, projektowanie itd. Staram się również pokazać, dlaczego polityka prostoty prowadzi do wzrostu stopnia złożoności współczesnego świata.The main goal of the article is to show the consequences of the fact that people experience knowingly operating within the dynamic complex systems. One of the most important results of this specific human properties is an attempt to reduce the complexity of such systems. I recognize such activities as politics of simplicity and show how they are implemented within the “social turn”, mathematical modeling, in contemporary forms of democracy and economic activity, design, etc. I also try to show why the politics of simplicity increase the complexity of the modern world