Mężczyźni uczestniczący w czarnych protestach w Polsce. Ujęcie andragogiczne

The aim of this text is to describe the phenomenon of men participating in Black Protests in Poland from andragogical perspective. Peter Alheit’s biographical method is used to describe this phenomenon and hence his distinction between ‘biographicity’ and ‘biographisation’ is taken into account in the method of inquiry. The subject of the analysis are the narratives of two men participating in Black Protests. The analysis is focused on the ways of understanding the mobilizations and the social and cultural and institutional contexts of learning. In the narratives of the respondents participation in Black Protests is treated as a grassroots, spontaneous, and ethical movement. The most significant contexts of learning are the activities of the institutions of the Catholic Church and the Polish government as well as possible changes to the abortion law. The community of protesters is also important for examined subjects. The analysis of the empirical material allows to show the problem of participants’ identity (both individual and collective) and issues of citizenship including the political (visibility politics, politics of voice) side of the protest.Celem niniejszego tekstu jest opis fenomenu uczestnictwa mężczyzn w czarnych protestach w Polsce z perspektywy andragogicznej. Autor opracowania korzysta z opracowanej przez Petera Alheita metody biograficznej, w której występuje rozróżnienie między „biografizacją” i „biograficznością”. Przedmiotem analizy są narracje dwóch mężczyzn uczestniczących w tzw. czarnych marszach. Tekst koncentruje się na sposobach rozumienia udziału w tej mobilizacji, a także na społeczno-kulturowych i instytucjonalnych kontekstach uczenia się osób dorosłych. Czarny protest traktowany jest przez osoby badane jako ruch oddolny, spontaniczny i etyczny. znaczącymi kontekstami uczenia się badanych podmiotów są działalność instytucji Kościoła katolickiego i polskiego rządu, a także planowane zmiany prawne w zakresie aborcji. Dla badanych podmiotów ważna jest też wspólnota osób protestujących. Analiza materiału empirycznego pozwala na wyłonienie kwestii tożsamości protestujących (zarówno indywidualnych, jak i zbiorowych) oraz szeroko pojmowanej problematyki obywatelskości, w tym polityczności (polityka widoczności, polityka głosu) protestu