The condition of the contemporary Polish architecture

W odwołaniu się do przykładów architektury międzywojnia (wczesny modernizm), jako też PRL-u (modernizm dojrzały), autor próbuje scharakteryzować i uporządkować obraz polskiej architektury, czy lepiej: przestrzeni ostatniego ćwierćwiecza, zaistniałej po roku 1989 w Polsce, w nowych warunkach politycznych, społecznych i gospodarczych. Obraz ten jawi się jako bardzo zróżnicowany: od liczących się osiągnięć w zakresie formy i funkcji, logiki czasu i miejsca, po totalną dezorganizację, chaos przestrzenny i brzydotęWith reference to architecture of the early modernity of the between-two-world-wars time and the after-the-second-worldwar (polish people’s republic), the author tries to characterize and to tidy the picture of architecture and urban space realized after the year 1989, times of the new order of the policy, the social conditions and economy. This picture seems to be extremely differentiated: from the big achievements in form and function to completely disorganisation and ugliness of the architectural space