The Materialization of Silence. The Urban Structure of Leisure

Zgodnie z artykułem 24 Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka prawo do rekreacji należy do niezbywalnych praw jednostki. Obecnie konieczność odpoczynku jest szczególnie niezbędna z powodu tempa życia i koncentracji uwagi na niezliczonej ilości informacji docierających z otoczenia i przestrzeni wirtualnej. Jednocześnie mobilność i „konsumpcja” przestrzeni powoduje jej postrzeganie poprzez zindywidualizowaną percepcję jednostki. Obraz przestrzeni zostaje utożsamiony z potrzebami użytkownika i postrzegany jedynie przez jego doświadczenie, co wpływa na sposób kształtowania przestrzeni, w szczególności podporządkowanemu użytkowaniu w czasie wolnym. Mieszkaniec staje się turystą, a przejezdny wpływa na życie codzienne mieszkańców, gdyż atrakcyjność przestrzeni rekreacyjnych zwiększa wartość ekonomiczną miasta. Rozważania, dotyczące kompozycji przestrzeni czasu wolnego, stanowią próbę zdefiniowania współczesnych trendów stylu życia miejskiego i jego wpływu na strukturę urbanistyczną miasta.According to the 24. article of the Universal Declaration of Human Rights the right to have leisure is one of the immanent personal rights. The need to have a rest is especially necessary because of the pace of life and the need to concentrate on countless information from surroundings and virtual space. At the same time mobility and ‘space consumption’ individualize the perception. The image of space is identified as the same as personal needs and perceived only through the experience of the user. This then influence the forming of the space, especially the leisure space. The inhabitant becomes a tourist, and the traveler influence the everyday life of the citizens of a city because the attractiveness of the recreational space increase the economical value of the city itself. Considerations to the composition of the leisure space start a quest for a definition of the contemporary urban lifestyle trends and its influence on the urban structure of a city