Polityka odnawiania gwarancji dla produktówo mnogich przyczynach uszkodzeń uwzględniająca różne opcje obsługi

Along with the advancement of manufacturing techniques, the quality of the spares for product is likely to be improved during the warranty period. There can be two types of spares, i.e. low-quality spares and high-quality spares for replacement maintenance. And the manufacturers (customers) may have to decide whether or not to provide (buy) the warranty considering upgrading maintenance. This paper presents a renewing warranty policy considering three maintenance options for products with multiple failure modes. The cost and availability models of these maintenance options are proposed. Of these options, upgrading maintenance is taken into account with the assumption that the warrantied item will be upgraded one time during the warranty cycle. After upgrading maintenance, the high-quality spares are used to replace the failed item. By minimizing the ratio between cost and availability of the product, the optimal upgrading opportunity is obtained. In the numerical example, the results of these options are presented. Monte Carlo simulation results are compared with the analytical results to demonstrate the correctness and efficiency of the proposed models considering upgrading maintenance. The renewing warranty policy considering upgrading maintenance policy is compared with the one without considering upgrading maintenance. The results show that the former is better than the latter in some cases. The sensitivity of the cost model and availability model to different parameters is analyzed at last.Wraz z postępem techniki produkcji, wzrasta prawdopodobieństwo, że jakość części zamiennych do produktu ulegnie poprawie w przeciągu okresu gwarancyjnego. Istnieją dwa rodzaje części zamiennych: części zamienne niskiej i wysokiej jakości. Producenci (klienci) mogą być zmuszeni podjąć decyzję czy objąć produkt gwarancją (wykupić gwarancję) zapewniającą konserwację modernizacyjną. W artykule przedstawiono politykę odnawiania gwarancji z uwzględnieniem trzech różnych opcji obsługi produktów narażonych na mnogie przyczyny uszkodzeń. Zaproponowano modele kosztów i gotowości dla omawianych opcji obsługi. Spośród badanych opcji, do dalszej analizy wybrano konserwację modernizacyjną zakładającą, że element podlegający gwarancji zostanie poddany jednokrotnej modernizacji podczas cyklu gwarancyjnego. Po wykonaniu konserwacji modernizacyjnej, uszkodzony element zastępuje się częściami zamiennymi wysokiej jakości. Minimalizując stosunek kosztów do gotowości produktu, uzyskuje się optymalną możliwość modernizacji Przykład numeryczny przedstawia wyniki uzyskane dla omawianych opcji. Wyniki symulacji Monte Carlo porównano z wynikami analitycznymi w celu wykazania prawidłowości i efektywności proponowanych modeli uwzględniających konserwację modernizacyjną. Politykę odnawiania gwarancji uwzględniającą konserwację modernizacyjną porównano z polityką, która takiej konserwacji nie uwzględnia. Wyniki pokazują, że pierwsza z tych opcji jest w niektórych przypadkach korzystniejsza od drugiej. Badania wieńczy analiza czułości modelu kosztów i modelu gotowości na różne parametry