Infrastructure and appearance of Tramway Plus in Wrocław stops

Artykuł stanowi drugą część analizy przystanków związanych z liniami Tramwaju Plus. W poprzedniej części (2012/9) zajmowano się głównie funkcjonalnością i dostępnością przystanków, natomiast w niniejszej pracy skupiono się na wizerunku, jaki tworzy wyposażenie miejsc zatrzymań nowej oferty przewozowej Wrocławia. Wygląd poszcze-gólnych przystanków nie jest jednolity, a często nie jest nawet zbliżony do siebie. Największe różnice zauważalne są pomiędzy poszczególnymi typami przystanków. Te nowo wybudowane posiadają futurystyczne wiaty, duże tablice z nazwami przystanków i elektroniczne tablice informacji pasażerskiej, co upodabnia je do stacji metra. Istniejące wcześniej, a przebudowane przystanki, otrzymały zróżnicowaną stylistykę, w jednym przypadku podobną do miejsc zatrzymań z pierwszej grupy, w innych odmienną, przy czym nie stosowaną dotychczas w mieście, a w innych typową dla zwykłych linii tramwajowych. Całości mozaiki dopełniają przystanki w ogóle niezmieniane o dwojakiej stylistyce. Można było liczyć, że znaczące inwestycje związane z projektem Tramwaju Plus pozwolą na stworzenie nowego wizerunku miejskiego transportu zbiorowego. Temu celowi mogła służyć jednolita i unikalna stylistyka miejsc zatrzymań. Niestety liczne niekonsekwencje i nieprawidłowości, będące często efektem pozornych oszczędności, pozwalają dojść do wniosku, że pod względem krajobrazowym nie udało się nadać projektowi Tramwaju Plus cech jednolitego produktu rynkowego, który byłby w stanie poprawić wizerunek wrocławskiej komunikacji zbiorowej. Przystanki analizowanych linii nie stały się miejscami jednolitymi znaczeniowo, które można by zawsze bezpośrednio utożsamiać z nową ofertą transportu publicznego we Wrocławiu. W artykule poruszono również kwestie przystosowania infrastruktury do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz nie zawsze trafnych nazw przystanków.The article is a second part of a study concerning stops served by Tramway Plus in Wrocław. In the first part the main topic was the functionality and accessibility of the stops, while the present paper investigates the appearance (landscape) created by the infrastructure prepared for passengers. Unfortunately, the appearance of the stops is quite diversified. The biggest differences can be distinguished between Finally there are three types of stops which differ from one another. Newly built infrastructure is very futuristic, similar to the underground stations, with long platform roofs, big boards with stops names and eleetronic passenger information . Rebuilt stops are designed variously; some are modern, others more traditional or simply typically like regular tram lines. The third group - unmodernised stops - have twofold appearance. The project of the Tramway Plus could have created a new perception of the public transport in Wrocław. This could be gained by similar stylisties of all stops. Unfortunately, various inconsistencies as far as landscape is concern - that project of Tramway Plus has not became a homogenous market product contributing with improvement of the Wrocław's public transport image. In the article also the adjustments of the infrastructure for disabled people and the stops names are investigated