Właściwości samosmarne cienkich powłok na bazie dwusiarczku molibdenu

The paper presents an analysis of the friction and wear processes of a composite coating based on molybdenum disulphide doped by tungsten and titanium, taking into account the impact of load and temperature in the contact zone. The tribological tests were performed at room temperature and at 300°C and 350°C in non-lubricated sliding contact with an Al203 ball. The characterization of the micromechanical properties and the adhesion of coatings to steel substrates were done by scratch testing. The analysis of the coatings wear and the sliding tribolayer formation was conducted by the observation of the friction track using light microscopy (LM) and scanning electron microscopy (SEM). The low hardness of the MoS2(Ti,W) coating, equal to 6 GPa, with the predominantly amorphous structure, allows for quick formation of the tribological contact and the sliding tribolayer creation. Due to self-lubricating properties, the coating has a high wear resistance and a low friction coefficient (below 0.1), both at room and elevated temperatures. The study allowed the determination of the operating temperature limit of the coating-substrate system in sliding point contact, which helped to specify the application area of such material.W pracy przedstawiono analizę procesu tarcia i zużycia kompozytowej powłoki na bazie dwusiarczku molibdenu dotowanego wolframem i tytanem z uwzględnieniem wpływu obciążenia i temperatury w strefie styku. Badania tribologiczne przeprowadzono w temperaturze pokojowej oraz 300°C i 350°C w niesmarowanym styku ślizgowym z kulą Al203. Dokonano charakterystyki właściwości mikromechanicznych oraz zbadano adhezję powłok do stalowego podłoża metodą zarysowania. W analizie zużycia powłoki i procesu tworzenia ślizgowej tribowarstwy posłużono się wynikami obserwacji powierzchni tarcia przy użyciu mikroskopii świetlnej (LM) oraz elektronowej mikroskopii skaningowej (SEM). Nieduża twardość powłoki MoS2(Ti,W) wynosząca 6 GPa, której struktura jest głównie amorficzna, pozwala na szybkie dopasowanie styku tribologicznego i utworzenie ślizgowej tribowarstwy. Dzięki samosmarnym właściwościom powłoka charakteryzuje się dobrą odpornością na zużycie i bardzo niskim współczynnikiem tarcia (poniżej 0,1), zarówno w temperaturze pokojowej, jak i w temperaturze podwyższonej. Badania umożliwiły wyznaczenie granicznej temperatury pracy układu powłoka/podłoże w ślizgowym styku skoncentrowanym, co jest pomocne w określeniu obszaru aplikacyjnego materiału