Present-day architect is an urban designer

Przesunął się zakres zadań i obowiązków architektów: z projektantów obarczonych odpowiedzialnością za kształt i sprawność architektury, na reżyserów (animatorów) przestrzeni miejskiej odpowiedzialnych za prawidłowy i niezakłócony przebieg spektaklu dziejącego się w przestrzeni urbanistycznej, jako nieustannego, symultanicznego i bezantraktowego ciągu wzajemnie się generujących scen życia Miasta. Architektura, a raczej tkanka miejska stała się scenografią dla synergicznych działań holistycznych/wielokierunkowych podtrzymujących życie mieszkańców i usprawniających użytkowanie. Programiści, reżyserzy, animatorzy kultury, gospodarze miast, oddolne inicjatywy mieszkańców, możni inwestorzy – wszyscy ci organizatorzy przestrzeni miejskiej mają wyrównane racje w ARANŻOWANIU PRZESTRZENI URBANISTYCZNEJ. Czy miasto jeszcze potrzebuje architektów?The range and scope of an architect’s tasks has shifted: from that of a designer burdened with responsibility for the shape and effectiveness of architecture, to that of a director (animator) of urban space, responsible for the smooth and undisturbed direction of the spectacle taking place within the urban space, of the incessant, simultaneous and unbroken continuum of the mutually interactive scenes from the life of the City. Architecture, or rather urban space, has become a scenography for the synergistic holistic/multidirectional activities sustaining the life of the residents and making the uses and functions of architecture more effective. Programmers, directors, animators of culture, city mayors, grassroots initiatives of the residents, wealthy investors – all of these organizers of urban space should have equal rights and prerogatives in the process of ARRANGING URBAN SPACE. Does a present-day city still need architects