Optymalizacja wyboru metody drukowania przy produkcji etykiet

W artykule przedstawiono sposób wyboru metody drukowania etykiet, który pozwala na optymalizacje kosztów produkcji z uwzględnieniem ilości makulatury, a zatem i normatywów technologicznych, dla danego nakładu. W typowych zastosowaniach wybór pomiędzy analogowymi i cyfrowymi technikami drukowania dokonywany jest na podstawie wielkości nakładu, przy czym przez porównanie kosztów stałych i zmiennych dla obu technik wyznaczany jest nakład minimalny, powyżej którego optymalnym wyborem jest drukowanie analogowe. Zakładając, że znana jest relacja pomiędzy wymaganym nakładem a ilością makulatury dla każdego z procesów, możliwe jest dokładniejsze prognozowanie kosztu drukowania, a zatem dokładniejsze wyznaczenie nakładu granicznego pomiędzy drukowaniem cyfrowym i analogowym. Przy tym podejściu określenie nakładu minimalnego, dla którego proces analogowy jest tańszy niż cyfrowy, polega na rozwiązaniu nieliniowego równania. Dla szczególnych przypadków tego równania przeprowadzono dyskusję wyników i zaprezentowano porównanie pomiędzy typowym podejściem a zaproponowanym modelem. Wyniki tego porównania częściowo wyjaśniają rosnącą popularność cyfrowego drukowania etykiet, a jednocześnie można je zastosować do doboru określonej maszyny drukującej dla procesu, jeśli dla każdej z analizowanych maszyn znany jest związek pomiędzy nakładem i ilością makulatury