Wpływ miedzi na aktywność dysmutazy ponadtlenkowej u szczurów zatruwanych kadmem

The aim of this study was to evaluate the influence of copper supplements on superoxide dismutase (SOD) activities in the kidneys and liver of rats exposed to moderate doses of cadmium chloride. SOD activities were measured weekly for a period of 28 days. The examinations involved male Wistar rats divided into three groups. Rats in group I were considered the controls whereas rats in group II and III were administered intragastrically for 7 d, 14 d, 21 d, and 28 d a water solution of cadmium chloride corresponding to 10 mg Cd/kg diet. All rats fed a standard laboratory chow LSM (Agros Motycz, Poland) containing 5 mg Cu/kg except for the rats in group III in which animals were fed an LSM diet supplemented up to 50 mg Cu/kg. The experimental procedure included evaluation of water and feed intake, body weight gains, liver, kidneys, testicles, heart and spleen to body ratio, and hepatic and renal SOD activities measured after 7 d, 14 d, 21 d, and 28 d exposure to cadmium or cadmium plus copper. Results indicated that SOD activity in cadmium or cadmium plus copper groups changed in comparison with the control values. Supplements of copper increased significantly hepatic and renal SOD activities after 21 and 28 d of exposure when compared to those found in the controls and cadmium exposed rats. Moreover, rats fed the copper supplement diet improved body weight gain in comparison with that in the cadmium exposed rats. Results suggest that copper may stimulate a protective activity against toxic action of cadmium given at doses resembling its concentrations in the areas contaminated with this metal.Celem pracy było określenie wpływu diety wzbogaconej w miedź na aktywność dysmutazy ponadtlenkowej (SOD) w wątrobie i nerkach szczurów szczepu Wistar eksponowanych na umiarkowane dawki chlorku kadmu. W badaniach uwzględniono 3 grupy zwierząt: grupę I stanowiły zwierzęta kontrolne, grupę II zwierzęta eksponowane na kadm podawany dożołądkowo w ilościach odpowiadających 10 mg Cd/ kg paszy oraz grupę III, w której kadm podawano tak jak w grupie II, a ponadto zwierzęta eksponowane były na chlorek miedzi podawany w paszy LSM (Agros Motycz, Polska) w stężeniu 50 mg Cu/kg. Stężenie miedzi w standardowej paszy LSM podawanej zwierzętom w grupach I i II wynosiło 5 mg Cu/kg. W doświadczeniu określano spożycie paszy i wody, przyrosty masy ciała, masy względne wątroby, nerek, serca, śledziony i jąder oraz aktywność SOD po 7, 14, 21 i 28 d podawania kadmu. Wyniki badań wskazują, że zatruwanie szczurów chlorkiem kadmu zmieniało aktywność SOD w wątrobie i nerkach w porównaniu z danymi w grupie kontrolnej. Dodatek miedzi do paszy zwiększył statystycznie istotnie aktywność SOD po 21 i 28 dniach ekspozycji na kadm w porównaniu z danymi w grupie kontrolnej i grupie eksponowanej tylko na kadm. Warto także podkreślić, że dodatek miedzi do paszy szczurów zatruwanych kadmem powodował zwiększone przyrosty masy ciała w porównaniu z danymi uzyskanymi od zwierząt karmionych standardową paszą i eksponowanych na kadm. Uzyskane wyniki sugerują, że miedź może mieć ochronne działanie u zwierząt eksponowanych na kadm drogą pokarmową w ilościach, które mogą być obecne w paszy na terenach skażonych tym metalem