Invisible city’s concrete structures

Beton stosowany na styku architektury i sztuki przynosi zaskakujące rozwiązania. W twórczości Michaela Heizera staje się tworzywem do artystycznej transformacji miasta. W zbudowanej utopijnej przestrzeni prowadzi rozważania na temat struktury i budulca - naturalnego i sztucznego. Betonowe formy niczym antyczne megality są świadkiem tego, co było lub zapowiedzią tego, co ma nadejść. Nie sposób jednak ich geometrycznej harmonii odnieść to teraźniejszości. Pilnie skrywane betonowe Miasto tkwi na pustkowiu nieodkryte.Concrete used at the interface between architecture and art brings surprising solutions. In Michael Heizer’s work, it becomes a material for the artistic transformation of the city. In the constructed utopian space, the sculptor ponders on the structure and building material – natural and artificial one. Like antique megaliths, the concrete forms are witness to what was or a prelude to what is to come. However, their geometrical harmony cannot be referred to the present. The carefully concealed concrete City lies undiscovered in the wilderness