Światło naturalne kreuje odbiór przestrzeni, jego zmienność ożywia obiekty architektury, w tym ich zewnętrzne kształty oddziałujące na krajobraz. Wskrzeszając ducha miejsca wytwarza relację pomiędzy architekturą a człowiekiem i środowiskiem. Światło tworzy metaforyczną więź między siedzibą ludzką i boską. W kulturze chrześcijańskiej światłość stanowi reprezentację obecności Boga. Światło naturalne stanowi w różnych kulturach niezbędny element wizualizujący nasze wierzenia i kreujący przestrzeń duchową. W kulturze zachodu jedną z ambicji projektantów jest takie projektowanie, które w umiejętny sposób wykorzystuje właściwości światła, aby jego obecność podkreślała i wzmacniała mistycyzm przestrzeni sacrum. W artykule podjęto próbę przedstawie...