Rural landscape of culture as medium of myth

Formy krajobrazu kulturowego przenoszą znaczenia. Są znakami i symbolami przeszłości, z którymi identyfikuje się wspólnota. Krajobraz kulturowy jest rodzajem przestrzennej ramy dla pamięci zbiorowej. Estetyczna degradacja krajobrazu wsi to wynik społecznej „utraty pamięci”. Jej przejawami są niezdolność wspólnoty do rozpoznania znaczenia własnych tradycji, nieumiejętność ich twórczej kontynuacji oraz wierne naśladownictwo form obcych. Współcześnie obserwujemy także narodziny wielu komercyjnych, inspirowanych przeszłością, funkcji obszarów wiejskich. Tożsamość i przeszłość współistnieją dziś w krajobrazie kulturowym na różnych poziomach. Ważne aby wyjaśnić, jak go kształtują i jak wpływają na stosunek społeczności do własnej tradycji. Poszukiwanie odpowiedzi na te pytania jest treścią artykułu.The objects of cultural landscape are inhabited by meanings, symbols and values recognized by the community. The cultural landscape is a spatial frame for the cultural memory. The progressive aesthetic degradation of the rural landscape results from the collective memory loss. It is indicated by the communities’ inability to recognise traditional forms and incapability of their creative continuity or loyal imitation of the extraneous patterns. Simultaneously a lot of new commercial rural land uses, inspired by concepts of the past, turn up. Identity and history coexist in the contemporary rural landscape on various levels. It is important to comprehend their development and contemplate their influence on community’ attitude towards its tradition