Evaluation of inactive railway line development connecting Wolow-Lubiaz

Praca ma na celu ukazanie problematyki zagospodarowania terenów nieczynnych linii kolejowych na przykładzie linii „O” relacji Wołów – Lubiąż. Badaniami objęto: rozpoznanie stanu istniejącego zagospodarowania trasy nieczynnej linii kolejowej, określenie projektowanego przeznaczeniem terenów w obowiązujących dokumentach planistycznych oraz wskazanie możliwości realizacji projektowanych inwestycji. Dolny Śląsk jest obszarem najbardziej zagęszczonym przez sieci kolejowe w kraju. Początki kolei dolnośląskich datuje się na połowę XIX w. Prawdziwy rozwój kolei nastąpił na początku XX w., niestety w wyniku działań II wojen światowej wiele połączeń zlikwidowano. Większość z rozebranych linii kolejowych nigdy nie została odbudowana, a o ich istnieniu świadczą jedynie nasypy, budynki i obiekty inżynieryjne. Linia kolejowa relacji Wołów – Lubiąż także zniszczona w czasie wojny, uruchomiona została ponownie w 1950 r., a po 11 latach wstrzymano ruch pociągów pasażerskich na tej trasie. Do tej pory tereny linii pozostają niezagospodarowane.The purpose of this work is to show issues of land development of inactive railway lines based on „O” line connecting Wołów – Lubiąż. Studies included: existing development state recognition of inactive railway line, defining planned land development purpose in accordance with management plan regulations in force and indicating possibilities to implement planned investments. Lower Silesia is the area with the biggest concentration of railway lines in the country. The beginning of Lower Silesia Railways is dated back to second half of XIX century. Real growth of railways took place at the beginning of XX century, unfortunately due to World War II operations many routes were cancelled. Most of dismantled railway lines have never been rebuilt and the only evidence of their existence are embankments, buildings and engineered facilities. Railway line connecting Wołów – Lubiąż also destroyed during the war was started again in 1950 and after 11 years all passenger traffic was stopped on this route. The land has not been developed since then