Ocena wirulencji grzybów ofiostomatoidalnych związanych z ryjkowcami w stosunku do sadzonek sosny zwyczajnej (Pinus sylvestris L.)

The pine-infesting weevils are known to be effective vectors of ophiostomatoid fungi. To understand more about fungal virulence of these fungi, inoculation studies were conducted on Scots pine (Pinus sylvestris L.). Two-year-old seedlings were wound-inoculated with one of eleven ophiostomatoid fungi associated with pine-infesting weevils. After 11 weeks, a darkened lesion, extending from the point of inoculation, was observed in all species, except for Ophiostoma cf. abietinum Marm. & Butin, Ophiostoma quercus (Georgev.) Nannf., and Sporothrix inflata de Hoog. Seedling mortality was observed in seedlings inoculated with Leptographium truncatum (M.J. Wingf. & Marasas) M.J. Wingf., Leptographium lundbergii Lagerb. & Melin, Leptographium procerum (W.B. Kendr.) M.J. Wingf., Grosmannia radiaticola (J.J. Kim, Seifert & G.H. Kim) Zipfel, Z.W. de Beer & M.J. Wingf., Ophiostoma floccosum Math.-Käärik, Ophiostoma minus (Hedgc.) Syd. & P. Syd., and Ophiostoma piliferum (Fr.) Syd. & P. Syd. Ophiostoma minus and L. truncatum caused the largest lesions and sapwood blue-stain in Scots pine. Grosmannia radiaticola, Ophiostoma piceae (Münch) Syd. & P. Syd., O. floccosum, O. piliferum, L. lundbergii, and L. procerum produced significantly smaller lesions and sapwood blue- -stain than O. minus and L. truncatum, while O. cf. abietinum, O. quercus and S. inflata did not cause any lesions.Dwuletnie sosny rosnące w kontenerach z podłożem torfowo-perlitowym były inokulowane dwutygodniową grzybnią wyrosłą na 2-procentowej pożywce agarowo-maltozowej. Kontrolę stanowiło 30 sadzonek inokulowanych sterylną pożywką. Badano 11 gatunków grzybów związanych z owadami z rodziny ryjkowcowatych (Curculionidae) żerującymi na sośnie zwyczajnej. Leptographium truncatum (M.J. Wingf. & Marasas) M.J. Wingf., L. lundbergii Lagerb. & Melin, L. procerum (W.B. Kendr.) M.J. Wingf., Grosmannia radiaticola (J.J. Kim, Seifert & G.H. Kim) Zipfel, Z.W. de Beer & M.J. Wingf., Ophiostoma cf. abietinum Marm. & Butin, O. floccosum Math.- -Käärik, minus (Hedgc.) Syd. & P. Syd., O. piliferum (Fr.) Syd. & P. Syd., piceae Münch) Syd.& P. Syd., O. quercus (Georgev.) Nannf. i Sporothrix inflata de Hoog. Sadzonki zakażano poprzez nacięcie strzałki pędu i wprowadzenie inokulum w postaci krążka pożywki z grzybnią. Izolaty L. truncatum i L. lundbergii spowodowały zamarcie 23–33% roślin, zaś izolaty L. procerum, G. radiaticola, O. floccosum i O. minus przyczyniły się do śmierci 10–17% sadzonek sosny. Ophiostoma piliferum spowodował zamarcie jednej sadzonki. U żadnej sadzonki kontrolnej ani sadzonki zakażanej grzybami O. cf. abietinum, O. piceae, O. quercus i S. inflata nie zaobserwowano objawów chorobowych. Wszystkie gatunki grzybów, z wyjątkiem O. cf. abietinum, O. quercus i S. inflata spowodowały na strzałce pędu powstanie ciemnobrunatnych nekroz. Ophiostoma minus i L. truncatum indukowały wyraźnie dłuższe nekrozy niż inne grzyby i niż te występujące na sadzonkach kontrolnych. Wszystkie gatunki grzybów, z wyjątkiem O. cf. abietinum, O. quercus i S. inflata, spowodowały siniznę drewna bielastego u inokulowanych sadzonek. Podobnie jak w przypadku nekroz, także O. minus i L. truncatum spowodowały najgłębsze przebarwienie drewna bielastego sadzonek sosny